شعر شهادت حضرت قاسم (ع)

عزیز الله

عزیز الله

تو شدی محو من و آنچه خودت میدانی
من شدم عاشق این حال تو در مهمانی

اشتیاق تو به رفتن همه را حیران کرد
همه گریان و تو برعکس همه خندانی

سنگ ها نقل عروسی تو شد در میدان
باز شمشیر در این معرکه می چرخانی

آه از این غم که عروسی به عزا شد تبدیل
دیده ها هست دم خیمه همه بارانی

تازه داماد چرا زلف تو پر خون شده است
چه عروسی عجیبی چه حنا بندانی

ماه من ماه عسل رفتن تو کشت مرا
من فقط مانده ام و این تن و سرگردان

پاشو قاسم که عروس ات به اسارت نرود
پاشو قاسم که هوا بی تو شود طوفانی

باید از سینه بلندت کنم از روی زمین
گفته بودی همه جا در بغلم می مانی

محسن صرامی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا