اَیُّهَاالکاظم

سلام حضرتِ دلدارم اَیُّهَاالکاظم

سلام حق به تو ای یارم اَیُّهَاالکاظم

گدایت آمده مضطر دوباره اِرحمنی

ای از ازل سر و سالارم اَیُّهَاالکاظم

نشسته ام به امید نگاه پر مهرت

غریقِ در محن و زارم اَیُّهَاالکاظم

دوباره با نظری فاطمی عزیزالله

تو باز کن گره از کارم اَیُّهَاالکاظم

بیا به جانِ رضاجانتان پناهم باش

ببین غریبُ گرفتارم اَیُّهَاالکاظم

در این زمانه ی پُر جرم و دلفریبی ها

بیا تو باش نگهدارم اَیُّهَاالکاظم

مرا ردم نکن ای بابِ شهر حاجت ها

اگرچه خادمِ سربارم اَیُّهَاالکاظم

بدون تو به خداوند پوچِ محض هستم

گُلِ همیشه بهارم اَیُّهَاالکاظم

محبتت به خدا آبرو به من بخشید

تویی دلیلِ وقارم اَیُّهَاالکاظم

دلیلِ عاشقی ام عشقِ بی مثالَ ت شد

شدی تو زینتِ اشعارم اَیُّهَاالکاظم

خدا کند که شود خرجِ سفره ات آقا

تمامِ دار و ندارم اَیُّهَاالکاظم

رسیده فصل عزای تو ای گلِ زهرا

ز ماتمِ تو عزادارم اَیُّهَاالکاظم

روان شده ز غمت اشک چشم من آقا

ببین که ابرِ بهارم اَیُّهَاالکاظم

دوباره گوشه ی زندان جای تو گردید

وخیمِ حالِ تو سردارم اَیُّهَاالکاظم

اسیر ضربِ لگدها و ضربت سیلی

شدی عزیز و نگارم اَیُّهَاالکاظم

نمانده از بدنت بر سرت چه آمده است؟

بگو امامِ بزرگوارم اَیُّهَاالکاظم

میان پنجه ی کُفّارِ ظالمِ افتادی

دهد داغِ تو آزارم اَیُّهَاالکاظم

رضا آهی