چادر نمازِ مادر

ِلکی زد و اشکِ تری پاشید از هم
شد خیس عکسِ مادری،پاشید از هم
گم کرد راهِ خانه را در آن شلوغی
گُم شد مسیر و معبری پاشید از همچادر نمازِ مادری شد رشته رشته
در زیر پای لشگری پاشید از هم
در فصلِ گُل دادن شکست از ساقه اش گل
طوفان زد و نیلوفری پاشید از هم
آئینه ای که در پسِ کوچه ترک خورد
با ضربه ی میخِ دری پاشید از هم
یک تکه از این آینه تا علقه رفت
وقتی عمود آمد سری پاشید از هم
در کربلا هم کوچه وا شد چون مدینه
تسبیح گونه حیدری پاشید از هم
کرب و بلا هم کم نیاورد از مدینه
با یک سه شعبه حنجری پاشید از هم
زیر نزولِ نعل و سنگ و چوب و نیزه
ته مانده های پیکری پاشید از هم
مهدی شریف زاده