شعر شهادت حضرت علی اصغر (ع)
یا رضیع الحسین(ع)
گریه اش دشت را به شور کشید
ناله زد یا که نفخ صور کشید
شیرخوار حسین وقت ظهور
انبیا را به این حضور کشید
ید بیضا کشیده بود حسین
حیف در پیش قوم کور کشید
صالح و ناقه اش کباب شدند
منتش را که با غرور کشید
حرمله جای تیر معمولی
درکمان نیزه ای قطور کشید
تیر در تارهای حنجره رفت
یعنی آن را حسین به زور کشید
صورتش را که تیر ریخت به هم…
پنجه بر روی خویش حور کشید
رفت در خاک؟!نه درست بگو
سپه کوفه را به گور کشید
این مصیبت چه کرد با پدرش
مادرش غصه را چجور کشید
مادرش را کشاند کوفه و شام
پدرش را سوی تنور کشید
سید پوریا هاشمی