شعر مناجات با خدا
اَللّهُمَ رَبَّ شَهرِ رَمضان
همین که صوت مناجات در فضا پیچید
نسیم بخشش و رحمت به هر سرا پیچید
برای بال زدن راه آسمان باز است
دوباره عطر خوشی در دل هوا پیچید
چه لحظههای قشنگی من و کتابِ دعا
زمان توبه که شد، سوز ربنا پیچید
حضور سبز تو حس میشود، همینجایی
چرا که بوی تو در این برو بیا پیچید
برای توبهی قبل از اجل، شتابی کن
بگوش بندهی عاصیات این ندا پیچید
مرا گناه زمینم زده بلندم کن
که استغاثهام این دفعه؛ تا کجا پیچید
چه وجه مشترکی بین ماست؟! حبّ علی
هزار شکر علی نسخهی مرا پیچید
فدای بانوی پهلو شکستهاش وقتی
صدای وا علیاش بین کوچهها پیچید
محمد حسن بیات لو