اوزان غزل که مست مستم کرده
یک شاعر خوب و چیره دستم کرده
گویم همه جا خدا پرستم اما
ایوان نجف علی پرستم کرده
به شوق حج دل خود صاف صاف خواهم کرد
کنار همسفران ائتلاف خواهم کرد
نه هفت مرتبه نه بلکه یکصد و ده بار
به دور خانه ی حیدر طواف خواهم کرد
شکر خدا همیشه مضامین تازه هست
دیشب قلم به دفتر شعرم چنین نشست
فیروزه نه… زبرجد و حتی عقیق نه
زهرا همیشه درّ نجف میکند به دست
مدحیه ی حیدر اثراتی دارد
یک لقمه ی نانش برکاتی دارد
از ” نفسک نفسی ” نبی فهمیدم
اذکار علی هم صلواتی دارد
وای اگر لشگری به صف بشود
غرق در شور و در شعف بشود
جان سالم به در نخواهد برد
هرکسی با علی طرف بشود
علیرضا خاکساری