شعر مصائب اسارت كوفه
تو را سنگ میزنند
این پشت بامها که تو را سنگ می زنند
دارند روی وجه خدا سنگ می زنند
با قصد خورد کردن عکس صفات حق
سوی تمام آیینه ها سنگ می زنند
تو عین آسمانی و این شهر عین خاک
بنگر که از کجا به کجا سنگ می زنند
پس دسته بزرگ ابابیلها کجاست؟
حالا که روی کعبه ما سنگ می زنند
از پشت بامها نتوان گر سؤال کرد
از دستها بپرس که چرا سنگ میزنند
من خطبه شکسته برای تو خوانده ام
یعنی که کوفیان به صدا سنگ می زنند
رضا جعفری