ای کشتی نجات زمان, کشتیم شکست
افتاده ام به ورطه ی گرداب خود پرست
در زیر تازیانه ی رگبار و صاعقه
پشتم خمید و رشته ی امید من گسست
ای کشتی نجات زمان, کشتیم شکست
افتاده ام به ورطه ی گرداب خود پرست
در زیر تازیانه ی رگبار و صاعقه
پشتم خمید و رشته ی امید من گسست
قسمت این بودبال و پر نزنی
مرد بیمار خیمهها باشی
حکمت این بودروی نی نروی
راوی رنج نینواباشی
ازپشت بام بر سرمان سنگ می زنند
برزخم کهنه ی پرمان سنگ می زنند
وقتنزولِ سوره ی توحید بر لبت
ابلیسها به باورمان سنگ می زنند
قسمتاین بود بال و پر نزنی
مردبیمار خیمه ها باشی
حکمتاین بود روی نی نروی
راویرنج نینوا باشی
کلیم بی کفن کربلای میقاتی
خلیل بت شکن کعبه ی خراباتی
چه فرق می کند آخر به نیزه یا گودال؟
همیشه و همه جا تشنه ی مناجاتی
کشتی شکسته ایم که بی تاب مانده ایم
آشفته درتلاطم گرداب مانده ایم
رحمی کن ای اجل, که طواف حرم کنیم
درحسرت زیارت ارباب مانده ایم
درتن من جان علیست , خون به شریان علیست
هرطپش قلب من , ذکرعلی جان علیست
پتک به غمها بکوب , بردف تقوا بکوب
مست شدی پابکوب , مرشد مستان علیست
آقاچه شد که حج شما نیمه کاره ماند
شبهای شهر مکه چرا بی ستاره ماند
بار سفر مبند, دلم شور می زند
گویا قیامت است,مَلک صور می زند
این خلق نابکار به ما پشت پا زدند
در ابتدای راه , حقیرانه جا زدند
ما را به چند کیسه ی درهم فروختند
مولا میا به کوفه , که قید تو را زدند
به دست باد نده , اختیار گیسو را
نوشته اند به پای تو این هیاهو را
شکوه تو غزلم را به باد خواهد داد
عزیز! دست که دادی ترنج و چاقو را