شعر مدح و مناجات اميرالمومنين (ع)
امام اوست
قسم به خالق بى چون و صدر بَدر انام
كه بعد سيد كونين، حيدر است امام
امام اوست، به حكم خدا و قول رسول
كه مستحق امامت بُود ز نصّ كلام
امام اوست كه چون پاى در ركاب آورد
روان ز طى لسان كرد هفت سبع تمام
امام اوست كه دست بريده كرد درست
نه آن كه كرد به صد حيله وصله بر اندام
ميانه ی حق و باطل چگونه فرق نهد؟!
مقلّدى كه نداند حلال را ز حرام
اسير چاه طبيعت، كجا خبر دارد؟
كه مبطلات كلام است و واجبات كدام؟!
«فغانى» از ازل آورده بهر چند زوال
به خود نساخته از بهر التفات عوام
سفينه ی دلم از مدح شاه پر گوهر است
گواه حال بدان، علم عالم اسلام
جواد هاشمی ( تربت )