شعر مدح و مناجات اميرالمومنين (ع)

امام اوست

قسم به خالق بى چون و صدر بَدر انام

كه بعد سيد كونين، حيدر است امام

امام اوست، به حكم خدا و قول رسول

كه مستحق امامت بُود ز نصّ كلام

امام اوست كه چون پاى در ركاب آورد

روان ز طى لسان كرد هفت سبع تمام

امام اوست كه دست بريده كرد درست

نه آن كه كرد به صد حيله وصله بر اندام

ميانه ی حق و باطل چگونه فرق نهد؟!

مقلّدى كه نداند حلال را ز حرام

اسير چاه طبيعت، كجا خبر دارد؟

كه مبطلات كلام است و واجبات كدام؟!

«فغانى» از ازل آورده بهر چند زوال

به خود نساخته از بهر التفات عوام

سفينه ی دلم از مدح شاه پر گوهر است

گواه حال بدان، علم عالم اسلام

جواد هاشمی ( تربت )

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا