بیداد بود و کینه ها و داد زهرا …

داغ فراق مصطفی کم نیست امّا!!!

 هیزم که آوردندرفت از یاد زهرا

هیزم که آمد حال و روزم زیر و رو شد

لرزید از غم سینه ی اولاد زهرا

میسوخت درب خانه پیش چشمهایم

آمد فقط فضِّه به استمداد  زهرا

سلمان و مقداد و اباذر شاهد من

 بیداد بود و کینهها و داد زهرا

بردند از خانه علی را دست بسته

 با پوسخندی دشمنان شاد زهرا

زهرا یداللهِ یدالَّـــله بود و قنفذ

 زد ضربتی بر بازو وافتاده زهرا

اشک علیُّ وآه زهرایی درآمیخت

 ناد علی بود و نوا و ناد زهرا

شد العجل ذکر لب مولا ومادر

قلب شکسته شد علی آباد زهرا

  حسین ایمانی