شعر وروديه محرم
جانم حسین
موزون‌ترین ترانه‌ی لب‌های من حسین
مضمون عاشقانه‌ی در هر سخن حسین
زهرا میان مجلس‌شان گریه می‌کند
وقتی که هست صحبت هر انجمن حسین
وقتی میان روضه‌ی او سینه می‌زنیم
حک می‌کنیم روی عقیق یمن حسین
«ان کُنتَ باکیاً» سند محکم غم است
یعنی دلیل گریه و سینه‌زدن حسین
ای سرپناه بی‌کسی نا‌امید‌ها
تنها امید محشر هر سینه‌زن حسین
کشتی شکست‌خورده‌ی طوفان تیغ و تیر
در خاک و خون فتاده‌ی موج محن حسین
«یاابن الشبیب »آمده در هر مصیبتی
گریه‌کنید با دم؛ «ای بی‌کفن حسین»
شاهی‌که در عزای غمش گریه می‌کنند
مردان روزگار چنان پیرزن حسین
شاهی که شد به‌جای کفن بر تنش حصیر
بردند وقت مرگ از او پیرهن حسین
علی کاوند