مقام تو

تا ابد پرچم تو پاینده است
خونبهایت خود خداوند است

با تو در عرش ، رب مُعانِقه کرد
این مقام تو بی همانند است

اولین زائرت شب جمعه
بخداوند که خداوند است

اعتقاد اعتماد میخواهد
پس شفا بوی دود اسپند است

دست شستم ز هر چه غیر از تو
دست شستم بگیری از من دست

ماجرای من و تو مانندِ
تلخی چای و حبه ی قند است

گریه ام‌ را بیا نگیر از من
آبرویم به گریه ام بند است

گریه بر تو دلیل غفرانِ
معصیت های قبل و آینده است

کوفه با تو چه کرده که حتی
جاری اشکِ وحوشِ درنده‌ است

شمر اگر چه به تو‌ غضب کرده
رحمت عام بر لبت خنده است

نانجیبی به زور در گودال
چکمه از پای زخمی ات کنده است

دَخَلَت زینبُ عَلَی بن زیاد….
عالم از محضر تو شرمنده است

کوچه کوچه پس از تو چرخاندند
زینبی را که آبرومند است

حرفش این بود که چهل تا نعل
صد حسین از حسین من کنده ست

شعر از گروه “یا مظلوم