مهر علی

ما شیعه ایم و مهر علی آبروی ماست

آیینه ایم و جلوه ی او نقش روی ماست

شکر خداکه گرم هیاهوی حیدریم

شکر خداکه ذکر علی گفتگوی ماست

در پای درس مکتب او پا گرفته ایم

لبریز باده ی ازلی اش سبوی ماست

با او طهارت نسبی کسب کرده ایم

یعنی که خاک درگهش آب وضوی ماست!

سوگندمی خوریم که ما با علی خوشیم

شکر خداکه قبله ی رویش به سوی ماست

ما شیعه ایم و در همه عالم زبانزدیم

حلقه به گوش عالِم آل محمدیم

آقا قسمبه تو ز غم آزاد می شوم

وقتی دخیل پنجره فولاد می شوم

شیرین ترین دقایق عمرم دمی است که

دربیستون عشق تو فرهاد می شوم

احساسمی کنم ز دو عالم بریده ام

وقتی مقیم صحن گهر شاد می شوم

با تو خرابه ی دل من قصر می شود

با گنج مهربانی ات آباد می شوم

آهو شدمکه ضامن من هم شوی رضا!

ورنه اسیر پنجه ی صیّاد می شوم

هر ضامنی که ضامن آهو نمی شود

هر کس که نام اوست رضا,او نمی شود

تو هشتمین ستاره ای از بی بدیل ها

یعنی تویی ز ایل و تبار اصیل ها

از بس کرامت تو به عالم زبانزد است

عیسی رسیده تا که بندد دخیل ها!

هرگز کسی ز درگه تو ناامید نیست

لطفت هماره ضامن ابن السَّبیل ها

یک جرعه آب خوردن از آن کاسه ی طلا

خوشتر بُوَد ز طعم خوش سلسبیل ها!

درانتظار مهر رئوفانه ی توأم

وقتی که می رسند نوای رحیل ها

در انتظار دیدن رویت سه جا منم 

یعنی دخیل رشته ی حبّ شما منم

سوی تو آمدیم که درمانمان کنی

با یکن گاه بی سر و سامانمان کنی

یاایّها الرئوف!امید همه به توست

داریم امید این که مسلمانمان کنی

یک گوشه ی نگاه تو مس را طلا کند

بر ما کمی بتاب که سلمانمان کنی

مارعیتیم و ریزه خور سفره ی شما

خوشحال می شویم که مهمانمان کنی

امشب تو را به جان جوادت دهم قسم

تا راهی حریم خراسانمان کنی

احساس می کنم که حریم تو کربلاست

هر کس که زائر تو شود زائر خداست

محمد فردوسی