حسینیه

پیمانه خالی است و کرم بی نهایت است
اما همین گدایی ما اوج عزت است
کودک به غیر خانه ی بابا نمی رود
یعنی همیشه خانه ی عشّاق هیئت است

اینجا حسینیه است در این خانه ی حسین..
حتی نفس کشیدن ما هم عبادت است

آغوش اگر که باز کنی خوب ها چرا؟!
هر کس گناه بیشتر آورده دعوت است

خاکی شدم برای تو خاکم درست شد
زحمت برای روضه ی تو عین رحمت است

ما پرورش گرفته ی زهرای اطهریم
از مادر آنچه می رسد اصلاً محبت است

محشر همه به دور حسین جمع می شویم
فردوس بی حضور تو خاموش و خلوت است

نزدیک اربعین شده کاری بکن حسین
دیگر برات را بده وقت زیارت است

گودال سخت بود برای دلش ولی
اشک امام عصر برای اسارت است

سید پوریا هاشمی