آه

نشسته ام که بگریم برای مادرمان
برای درد و بلایی که آمده سرمان

نشسته ام که بگریم برای روی کبود
به زخم های نشسته به قلب کوثرمان

خدا کند که بسوزد همیشه در آتش
هرآنکه شعله نشانده به جان دلبرمان

به اشک های علی و به خط جبرائیل
دو صفحه روضه نوشتند بین دفترمان

زنی مجلله و محترم به روی زمین
میان کوچه فتاده است در برابرمان

نوشته اند که در بین لشکر افتاده
اگر چنین شده باشد که خاک بر سرمان

یاسر مسافر