یا زهرا

قرص است قلب مرتضی اما به زهرا
یعنی که تکیه می‌دهد مولا به زهرا

حتی خدا محوِ تجلی خانه‌ی اوست
هرشب که جلوه می‌کند زهرا به زهرا

جایی که ختم الانبیا خَم می‌کند پشت
باید که ما سجده کنیم آنجا به زهرا

تا قُرب راهی نیست وقتی فاطمه هست
باید توسل‌ها کند بابا به زهرا

هرکس به راهی رفت اما ما نرفتیم
مارا که بخشیدند در دنیا به زهرا

باور نخواهم کرد حتی لحظه‌ای ، حق
ما را به دوزخ می‌برد؟ حاشا به زهرا

رویش گرفت و خانه تاریک است افسوس
این خانه روشن بود با مهتابِ زهرا

وقتی که هیزم ریخت فهمیدند طفلان
رحمی ندارند این حرامی‌ها به زهرا

وقتی که آتش سرخ شد فهمید نامرد
از میخِ در راهی نمانده تا به زهرا

آنقدر بر شال علی چسبید خانوم
یا به علی زد تازیانه یا به زهرا

گاهی علی را می‌کشند و گاه او را
اوباش می‌خندند در آنجا به زهرا

حس کرد مولا درد را در استخوانش
وقتی که زد قنفذ غَلافش را به زهرا

حسن لطفی