شعر روضه حضرت زهرا(س)

نگاه آینه وارت چرا کبود شده

نگاه میکنی ام منتها کبود شده

دو پلک بی رمقت را ببند و باز نکن

چرا که هر مژه ات گوئیا کبود شده

گرفته هاله ای از رنگ دود رویت را

به من بگو که چگونه؟کجا؟کبود شده

کبودی تو صدای مرا در آورده !!

ولی چه حیف رخت بیصدا کبود شده

نشان نداده ای اما خودم که می دانم

دو گونه ات وسط کوچه ها کبود شده

خداست شاهد ایثار تو ؛ که پیکر تو

به خاطر “علی مرتضی” کبود شده

محمد حسن بیات لو