اشعار ویژه (پیشنهادی)شعر شهادت اهل بيت (ع)شعر شهادت حضرت زهرا (س)

شعر روضه حضرت زهرا(س)

با آنکه نفسهای پر از بال زدن داشت
در چشم کبودش رمق بودن من داشت

گلدوزی پیراهن او تا شب آخر
با من که نه! با اشک و غم و ناله سخن داشت

میگفت: ببین پینه ی دستم شده بهتر
میگفت ولی آتش صد زخم به تن داشت

میگفت یکی دو سه جراحت که مهم نیست
با اینکه نمیگفت چه دردی به بدن داشت

از آرزوی خوب شدن گفتم و گفتم
اما مگر این زخم سرِ خوب شدن داشت

یک عمر در این کوچه نشستیم و نوشتیم:
ای شهر! مگر یک زن غمدیده زدن داشت؟!!!….
علیرضا لک

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا