شعر شهادت حضرت رقيه (س)

پای غرق آبله ام

هرگز نمیروم پی دلدار دیگری
خار است در کنار تو هر یار دیگری

چون مصطفی که بر سر زانو تو را نشاند
بر زانویت مرا بنشان بار دیگری

خاری کشیدم از کف پا و دوباره رفت
در پای غرق آبله ام خار دیگری

از کوچه ها که میگذرم باز میرسم
با اضطراب و گریه به بازار دیگری

شلاق و ضرب سیلی و….از حال من مپرس
آزار دیده ام پس از آزار دیگری

تنها به زخم گوشه ی چشمم نظر نکن
دارم کنار زخم سر آثار دیگری

حاشا نمیشود اگر این چشمهای تار
مانده به زیر معجرم اسرار دیگری

از نیزه دیده ای چه گذشته است بر سرم
بی فایده است نزد تو انکار دیگری

بعد از کشیده ضربه ی بسیار میخورم
تا میخورم دوباره به دیوار دیگری

خوب است این که آمده ای کم نمیشود
از گیسوی رقیه ی تو تار دیگری

زخم سرم شمرده شد از زخمهای پا
رو میکنم برای تو طومار دیگری

زجر است مثل قنفذ و خولی مغیره است
هر خار خشک نائب مسمار دیگری

حالا که دیر آمده ای بیشتر بمان
یعنی زمان به من بده مقدار دیگری

همراه خود مرا ببر از این خرابه شهر
امشب حواله ام نده دیدار دیگری

جز آیه ی صلابت و توحید و صبر نیست
در چشم کوثر تو نوشتار دیگری

یک شهر یک طرف من غمدیده یک طرف
جز سیلی ام نبودطرفدار دیگری

وقتی که مانده از تو دو زخم لب…. ازلبم
جز بوسه بر لبت نرسد کار دیگری

محمدعلی بقایی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا