یا سیٌدَ الغریب

ناقابلی‌ست سر که سرِ دار می‌بریم
سر داده‌ایم و از همه دلدادگان سریم

«تقدیمِ جان» و «دادن خون» و «نثار سر» …
ما ناز یار را به همین شیوه می‌خریم

از هر چه هست جز خود او دست شسته‌ایم
در اوج افتخار، گدایان این دریم

یا مُنتهیٰ رجایْ وَ یا غایَةُ مُنای
یا سیٌدَ الغریبُ وَ یا سیّدَ الکَریم …

گفتم: حسین(ع) جان! پدری کن برایمان
فرمود: از پدر به شما مهربانتریم

کوچک شدیم نزد تو و بچه‌های تو
اصغر شدیم نزد تو، بر خلقْ اکبریم

 ما را حسین(ع) زیر پر خود گرفته است
اینگونه شد که جز سر بامش نمی‌پریم

او جامه داد، جام بلا خورد، جان سپرد
ما هم فقط برای خودش جامه می‌دریم

خارج نبوده منصب ما از همین دو حال
یا نوکریم … «یا» ی دگر نیست! نوکریم

 سجاد شاکری