شعر مناجات امام زمان (عج)

سفره ی افطار ما پر سفره دیدار نه
ما بفکر هرکسی هستیم اما یار نه

غصه هجر تو را خیلی نداریم عفو کن
سرسری از وصل میخوانیم با اصرار نه

کارگر کم داری آقا جان سخنران بیشمار
قیل و قال از غربتت کردیم اما کار نه

آشتی کن با گدایان گنه کار خودت
خیر میبیند گدا با دوری از دلدار؟ نه

ما دم بیدار بودن هم بخواب غفلتیم
چشم ها بیدار اما باطن بیدار نه

نامه اعمال مارا وا نکن تایش بزن
هرچه میخواهی گنه دارد ثواب انگار نه

با شهیدان عهد خود را بسته ایم از ابتدا
مرگ در این راه آری زندگی با عار نه

به مناجات شب ما سربزن یابن الحسن
یک جهان ناگفته هست و محرم اسرار نه

با خودت مارا ببر تا کربلا هر اربعین
خط نزن نام گدایان را ازین طومار نه

صبر میکردیم ما پای غم زینب ولی
صبر پای روضه هایش برسر بازار نه

زینبی که عرشیان به دست بوسش میرسند
حرمتش بالاست بین دسته ی اشرار نه

سید پوریا هاشمی