داری عقیله -خواهر من- گریه می کنی؟
آیینهٔ برابر من گریه می کنی
از لا به لای خیمه دلم تا مدینه رفت
خیلی شبیه مادر من گریه می کنی
دل شوره می چکد ز نگاه سه ساله ام
وقتی کنار دختر من گریه می کنی
من از برای معجر تو گریه می کنم
تو از برای حنجر من گریه می کنی
امشب برای ماندن من نذر می کنی
فردا برای پیکر من گریه می کنی
امشب نشسته ای و مرا باد می زنی
فردا به جسم بی سر من گریه می کنی
علی اکبر لطیفیان
با کناریت کنار نمی آیم.. کنار میروم..?
سلام… خوشحال میشم شما هم بهم سر بزنید… براتون سوپرایز دارم?
سلام
قبول باشه
خیلی استفاده بردم
ممنون از زحماتتون
انشاالله قسمتتوت بشه بین الحرمین
کربلا به خون خود تپیدن است
جرعه جرعه مرگ را چشیدن است
کربلا صفا و مروه ای شگفت
پا به پای تشنگی دویدن است
روضه نیست کربلا که بشنوی
کربلا سر بریده دیدن است
خلقت دوباره، جلوه ی جدید
کربلا دوباره آفریدن است
کربلا مرور روشن معاد
از مغاک خاک بر دمیدن است
حرمت حماسه، غیرت غیور
قطره قطره خون شدن، چکیدن است
هر چه می روم به خود نمی رسم
«کربلا به اصل خود رسیدن است»
مرتضی امیری اسفندقه
مادرم گفت که این اشک تو از شیر من است
من تورا گریه کنه شاه شهیدان کردم
ظهرعاشورا(الوداع)
ازهرسخنش ندای قرآن می ریخت وزهرقدمش نشان ایمان می ریخت
می آمدوهم روح به تن ها میداد میرفت وزرفتنش همی جان می ریخت
مصیبت
روزی بروی دست پیغمبرتو هستی روزی بروی خاک کربلانشستی
روز ی درآغوش نبی دردانه بودی روزدگرمهمان درویرانه بودی
یک روزبردوش نبی پروانه گشتی روزدگرباخاک هم آشیانه گشتی
روزی توبودی قره العین پیمبر رو ز دگر گشتی نشان تیروخنجر
روزی بروی دست حیدردست مادر روزدگردرقتلگه زدی توپرپر
كشته اشك
وقتي كه شاه تشنه لب زمزمه كرد آب را /ديگرزطفل اوطلب مكن توشوق خواب را
وقتي كه خورشيد فلك بزير سم اسبهاست/ ديگرطلب زآسمان مكن رخ مهتاب را
وقتي كه گريد آسمان اندر مصاب او دگر/ طلب مكن دمي زدل آرام شيخ وشاب را
وقتي كه ازداغ پدر شيون كند زين العباد/ ديگرزدردانه طلب مكن توصبروتاب را
وقتي كه سربرچوبه محمل زندبانوي صبر/ ديگرزنازدانه طلب مكن توراس باب را
وقتي سرشك ازديده ميبارد چوابرنوبهار/گوئي كه دل شنيدوپاسخ داد"هل من ذاب"را
وقتي كه مظلومي سرايدني نواي غربتش/كوته سخن بايدكه خودخواني توشعرناب را
سلام انصافآ وبلاگ خيلي باحالي داري اگه خواستي به منم سر بزن و نظرتا بگو….