یوسف سامرا

خبر گریه ی گرفتاران..
میرسد شب به شب به دلداران

این قبیله به فکر ما هستند
پیرشان کرده غصه یاران

نخ تسبیحشان که میچرخد
سرِ پا میشوند بیماران

سر به دیوار اهل بیت زدیم
خوش به احوال سر به دیواران

ما گنهکارهای آلوده
پشتمان گرم شد به غفاران

دل ما تنگ سامرا شده است
ما و آقا و نم نم باران!

ما طلبکار این کریم شدیم
بس که رو داده بر بدهکاران

یوسف سامرا نگاهی کن
ناز بفروش بر خریداران

شیرها پوزه میکشند به پات
تشنه ی کشتن تو خونخواران

اهل عالم غم و محن بس ماست
این که بی کس شده همه کس ماست

گرچه از زهر حال مضطر داشت
به دلش داغهای بدتر داشت

حجره از ناله ی انا العطشان
حال و روزی شبیه محشر داشت

علی بن جواد این آخر
ذره ای خاک کربلا برداشت

آب شرمنده ی لبانش شد
اثر تشنگی به حنجر داشت

انقدر بین حجره می غلطید
جای خونمردگی به پیکر داشت

بعد ازآن مجلس شراب فقط
از غم عمه دیده ی تر داشت

این لباسش اگر چه خاکی شد!
باز آقا لباس دیگر داشت!

گرچه سردرد اذیتش میکرد
هرچه هم بود لااقل سر داشت

دور و بر خنجری به دستی نیست
قاتلش را کجا برابر داشت؟!

دخترش گرچه داغدارش بود
پشت صد پرده بود معجر داشت

روضه من فقط همین جمله ست
پسرش را کنارش آخر داشت

کربلا داغ بر دلم خورده
وای از آن تشنه ی پسر مرده!

سید پوریا هاشمی