بانوی من

نفس بکش ، نفس من ! نفس نفس نزنی
اگر چه سخت نفس میکشی به فکر منی

هنوز فاطمه ی سابقی برای علی
ز پا در آمدی اما هنوز خوش سخنی

اگر به فکر منی برنخیز از جایت
اگر بلند شوی تو ، سریع می‌شکنی

سه ماه درد کشیدی ، سه قرن پیر شدی
زن جوان منی که شبیه پیرزنی

بگو چکار کنم تا مرا حلال کنی !؟
من ایستادم و مردم تو را زدند علنی

تو خوب میشوی و میبرم تو را به فدک
اگر ز بستر بیماری ات تو دل بِکَنی

برای کاسه ی آب حسین گریه نکن
چقدر دل نگران حسین بی کفنی

برای اینکه کمی دیرتر برهنه شود
بدوز فاطمه جانم ، بدوز پیرهنی

ز دست دوز تو پیداست ، کار دست شماست_
« جهان مصالحه کردی به کهنه پیرهنی »

خیال میرود آن روز که گرفتاریم
تو فکر گریه کنان شهید خویشتنی

علیرضا وفایی خیال