یک اربعین گذشته

من نیمه جان ز داغ تو در این سفر شدم
برخیز و بین چگونه خمیده کمر شدم

یک اربعین گذشته و من آب رفته ام
یک اربعین گذشته و من پیرتر شدم

من زینبم بگو که مرا می شناسی ام
من زینبم اگر چه کمی مختصر شدم

آن زینبم که بی تو نکردم شبی سحر
چون شمع , آب , بی تو به شام و سحر شدم

سنگین ترین مصیبتم این بود بعد تو
با قاتلان سنگ دلت همسفر شدم

در ره که نیزه ی سرت از حرکت ایستاد
از مردن دو طفل دگر با خبر شدم

از کوچه های شام چه گویم برای تو
آماج سنگ و طعنه ی هر رهگذر شدم

هر جا که تازیانه به اطفال می زدند
با یاد مادرم تن شان را سپر شدم

رضا رسول زاده