شعر مناجات با امام حسین (ع)

باید بساط گریه و اشکی به پا کرد
فکری برای این دل بی دست و پا کرد
دیگر تمام خلق فهمیدند که هستم
باید برای آبرو فکر عبا کرد

بی آبرو هستم ولی عشقم حسین است
باید که در این عاشقی خود را رها کرد
من که نمک خوردم نمکدان را شکستم
با من نباید صحبت عهد و وفا کرد
آقای خوبم در میان روضه هایت
تا گریه کردم مادرت فوراً دعا کرد
وقتی شب جمعه خدا هم زائر ِ توست
باید فقط سجده به سمت کربلا کرد…

سعید کمیجانی