جـواز نوکریم

دیوانه ی تو هــر که شد عاقل نمی شود

یک لحظه هم ز عشق تو غافل نمی شود

مـــولا جـواز نوکریم چــون به دســت تو

امضاء و مهر خورده که باطل نمی شود

باشــد رضـای حــضــرت حـقّ آرزوی دل

امــا بــدون حـبّ تو حـــاصل نمی شود

نامردمان کـــــوفه عجب بی وفــا شدند

آدم چنین سیه دل و جــاهل نمی شود

عدل و کــرم برای هــمه دایر است وبس

لطف تـو کم ز مـحــضر قاتل نمی شود

حلا که این غزل شده مشغول مدح تو

پس ناتـمام مـانده و کامـل نمی شود

محسن زعفرانیه