شعر شهادت اصحاب امام حسين (ع)

سر به زیر آمدم

آمدی،خوش آمدی از من نبودی بی نصیب
منتظر بودم بیائی یاری شاه غریب

سر به زیری از چه بابت،سربلندی پیش من
تو نشان دادی پس از نفرین من هستی نجیب

نام تو بوده از اول جزو اصحاب خودم
اینکه بودی آن طرف بوده برای من عجیب

من کریم العفو و ستار العیوبم از ازل
حر نداری پیش چشمم هیچ فرقی با حبیب

مثل اصحابم نه بوده نه می آید بعد از این
پس یقینأ بوده و هستی همیشه بی رقیب

اربأ اربا میشود فرزند تو مثل علی
از تن صدچاک فرزندت می آید بوی سیب

پس سرت را میگذارم روی زانوی خودم
خوش به حالت که شدی قبل از خودم خدالطریب…

 محسن صرامی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا