شاهنشه نجف

دنیا چو علی؛ شاهِ نجف، شاه ندارد
زیباییِ او را به خدا، ماه ندارد

گفتم به قلم شمّه‌ای از فضلِ علی گو
گفتا: سوی او عقلِ بشر راه ندارد

ای شعر! بدان وصفِ علی کارِ کمی نیست
او غیرِ خدا، شاعر و مداح ندارد

هرکس که شود، مستِ تمنای نگاهش
دیگر خبر از شام و سحرگاه ندارد

گفتند: دراز است سرِ رشته‌ی این عشق
پس رشته‌ی حبّش، سرِ کوتاه ندارد

در سینه‌ی این مرد، چه داغی‌ست، خدایا!
هم‌ناله و هم‌راز، به جز چاه، ندارد

عادل حسین قربان