شعر مناجات
شب نشینی چه قـدر بین دو گنبـد زیباست
در جـوار حـرم آل محـمـد (ص) زیباست
یک طرف حضـرت شـاه و طرفی حضـرت مـاه
گـردش دیــده و سـر هـر دو مجـدد زیباست
گـر نـدانـی بــه کدامـیـن حـرم اول بـروی
گـر بـمانـی وسـط ایــن دو مردد زیباست
رو بـه سوی حـرم عـشـق سـلامی بـدهـی
نــام او را بـکـشی یکـسـره ممتـد زیباست
گـر که بـرگـردی و یـک بـدر ببـیـنـی به جلـو
بـعـد از آن ذکـر ابـاالـفـضـلی ِ ابجد زیباست
چشم ها خیره بـخرما و رطب ها شده است
هـر کـه یک دانـه از آن نخـل بچیـنـد زیباست
چـون که بـا پـای برهنـه بکنی سعی و صفـا
عکس گنـبـد بـه نـگاه تـو بـیـوفـتـد زیباست
روضه های شب بیـن الحرمینـش درد است
حال هر عاشـق او گـر بـشـود بـد زیباست
تشنه لـب را بـه کـنــار حرمـش یـــاد کـنـی
دانه های گــوهـر چـشـم بـریــزد زیباست
بـعـد از آنی که ز بـیـن الـحرمـیـنـش بــروم
عـزم دیــدار رضـــا دیـدن مـشهـد زیباست
سید محسن حبیب اله پور