شعر مدح و مناجات

بی بی جان

 

از این که دختر شیر است و خواهر شیر است
بدیهی است بیانش شبیه شمشیر است

برای شیرزن عصر خود شدن کافی ست
همین که خون علی در رگش سرازیر است

قلب زار

 

دیدگانم لایق دیدار دلدارم نشد
عمر من طی شد ولی آقا خریدارم نشد

نیستم آن بنده ی خوب و به دور از معصیت
وای بر من صاحبم راضی ز کردارم نشد

هیئت

.
بی وقفه بی مقدمه هیئت گرفتنی ست
هیئت گرفتنی ست سعادت گرفتنی ست

از موقع ورودیه تا آخر دعا
هر حاجتی در این دو سه ساعت گرفتنی ست

حال دعا

گریم نمیگیرد!بکا را دادم از دست
یعنی کلید خیرهارا دادم از دست
تحسین یک عده مرا در عجب انداخت
رفتم پی مردم خدارا دادم از دست

بی بی جانم

چه خوب آموختی تحت لوای مادرت باشی
تمام عمر زیر سایه ی تاج سرت باشی
صدف باشی و بی اندازه فکر گوهرت باشی
خودت میخواستی تحت الشعاع خواهرت باشی

نمیخوای بیای آقا؟

وقتی که ندارمت رو پای کی سر بذارم
تو کدوم جاده باید گلای نرگس بیارم

همش از وعده ی اومدن شنیدن سخته
همه رو دیدن و روی تو ندیدن سخته

دردِ فراق

دردهایم شده تکرار, بهم ریخته ام
غم شده بر سرم آوار, بهم ریخته ام

بعد از عمری, سر پیری به خودم می نگرم
من کی ام؟ عبد گنهکار, بهم ریخته ام

داغ هجران

افزوده شد بر غیبتت یک سال دیگر هم
بد می‌شود هر سالِ بی تو ؛ بلکه بدتر هم

شد کاسه‌های صبرمان لبریز از غصه
از شعرهای گریه‌دار هجر , دفتر هم

دل خسته ی ما

با شما حال خراب دل ما خوب تر است
وسط خیمه ی تو حال و هوا خوب تر است

نیمه شب ها وسط نافله, گریانم کن
سینه زن که بشود اهل بکا خوب تر است

جمعه های پر غم

من گریه می کنم سحر انتظار را
تا که به سینه ام برسانی قرار را

دارد بدون تو سپری میکند دلم
این جمعه های پر غم و ناسازگار را

جگرم سوخته

من خودم خواسته ام کار به اینجا بکشد
دل سپردم که مرا تا دل صحرا بکشد

روزها دربدر و منتظر دیدن او
وای اگر شب همه را یار به حاشا بکشد

یوسف فاطمه

هر که آواره شده خانه خراب افتاده
هر کسی دور شد از تو به سراب افتاده

غافلیم از تو و بر بار گناه افزودیم
در هوا و هوس نفس شتاب افتاده

دکمه بازگشت به بالا