یا علی ابن حسین

روزها سرمست و شبها راهیم
کیف دارد حال خاطرخواهیم
در فرات‌ چشمهایش ماهیم
لا الهی نه، که الا اللهیم

من‌ اسیرم!جان به این آزادیم
الله الله حضرت سجادیم

از تبش حالی به حالی میشوم
پر ازاو از خویش خالی میشوم
او اگر خواهد ثمالی میشوم
دوره گرد این حوالی‌ میشوم

هر طرف از عشق صحبت میکنم
با ابوحمزه قیامت میکنم

اینکه آوردست مارا بر سجود..
روی دشمن های خود در میگشود
نیست هم‌ شانش در این چرخ کبود
نیست بابا جان نرو!گشتم نبود..

داده بر این شاهزاده دل حسین
عشق ما یعنی علی بن الحسین

مینویسم روی ساغرها علی
مینویسم هرطرف هرجا علی
مینویسم لا فتی الا علی
یاعلی یاعلی و یاعلی

یا حسین این سر فدای خاک پات
جان ما قربان اسم بچه هات

با ستم بیداد کردن کار اوست
خسته را امداد کردن کار اوست
قلب ما را شاد کردن کار اوست
هم حسین اباد کردن کار اوست

آیه های قدر وفجر وشفع ماست
زندگی بااو سراسر نفع ماست

سنگر عمه ست دلدار عمو
رفته به زهرای اطهر مو به مو
غافل! از حج رفتنش راحت مگو
کعبه می آید به استقبال او

نیست مثلش در سماوات و زمین
عابدین قربان زین العابدین

صاحبان غصه راغمخوار بود
خواهران را.دختران رایار بود
مقتدر هم بود،اگر بیمار بود
با سلاح خطبه اش کراربود

بعد از آنکه خطبه هایش را شنید
دست و پا گم کرد ضایع شد یزید

پیش او اسرار هستی بر ملاست
خاک داده دست ما دیدم طلاست
بنده ذات خدا ذاتا خداست
او رییس روضه های کربلاست

سوخته هی سوخته هی سوخته
گریه کردن را به ما آموخته

داغ شام وکوفه دارد برتنش
مانده جای سلسله برگردنش
دید عمه خورده آتش دامنش
گریه کرده درغم اودشنمنش

چه غمی بالا ترازاین، درمسیر
زینب ازبی چادری شد سربه زیر

رضا دین پرور