علی شهودی

هر کجا می نگرم نقش تو پیداست حسین
همه جا مجلس تکریم تو برپاست حسین

تو چه کردی که زمان با تو موافق شده است
تا ابد رایت گلگون تو بر جا ست حسین

روزی گر ازاین کوچه گذار پدرم را
بینم , بکنم سرمه غبار پدرم را

دیری است که ناخواسته می جویم از این شهر
چون کودکی افسرده کنار پدرم را

کعبه آن قبلگه اهل نیاز
ما من امن و حریم اعجاز
آنشب آبستن یک واقعه بود
غرق درتاب و تب و سوزو گداز