خالق ز نـور آل علی کوکب آفـرید
با یُمن آل فاطمه روز و شب آفرید
روز ازل «اَلَسـتُ بِرَبّک» چـوگفـت حق
«قالوا بَلی»شنید و سپس منصب آفرید
به چشم خیس خودش خیره شد مقابل را
نزول آیه ی «یا ایّها المزمّل» را
فرا گرفت دو دریای سرخ از سر شوق
به وسعت گل رویش کران و ساحل را
کشتی شکست خورده ی» موج فرات ها!
ارکان آسمان به تو دارد ثبات ها
ای مبتدا به همه ی خیرها حسین!
ای منتهی الیه تمام نجات ها
این من وَ او بدون شما, ما نمی شود
با تو سکوت, غرق معمّا نمی شود
با دیده ای که باز به نامحرمان شده
می خواستم ببینمت, امّا نمی شود