شعر مدح اهل بیت

کریم اهل بیت

نمک خانه زهراست حسن
باعث خلقت دنیاست حسن
پسر ارشد سردار حنین
بازوانش چه تواناست حسن

چشمان علی علیه السلام

حلقه های چاه را گریانده چشمان علی
آب مدیون دوحلقه چشم گریان علی
نخل ها تنها برای اوست بار آورده اند
جزنمک اما ندیده سال ها نان علی

مدح مولا

باید که تو را حضرت منان بنویسد

در حد قلم نیست که قرآن بنویسد

هر دست گدایی که به سوی تو دراز است

مفهوم قنوتی است که در بین نماز است

بیچاره می شود هرکه ز حبت جدا شود

بدبخت می شود هر که ز مهرت رها شود

بیچاره می شود هرکه ز حبت جدا شود

دستش دراز نیست به هر جا و هر طرف

هر کس به درب خانه ی لطفت گدا شود

مولای عشق

مولای ما نمونهء دیگر نداشته است

اعجاز خلقت است و برابر نداشته است

وقت طواف دور حرم فکر می کنم

این خانه بی دلیل ترک برنداشته است

دکمه بازگشت به بالا