تویی که هر نفس از عشق مشتعل شده ای
به سرزمین ادب بارش غزل شده ای
فقط نه شاه چراغی ,که شاه شاهانی
کفیل روزی عشاق از ازل شده ای
تو پاسدار حریم ولایتی آقا
و چون عمویت ابالفضل بی بدیل شده ای
به هر که سوی تو آمد چنان کرم کردی
که بین خیل کریمان هم مثل شده ای
عجیب آب حریم شما شیرین است
یقین حلاوت “احلی من العسل ” شده ای
تمام خطه ی شیراز ماست یک حلقه
و تو نگین سلیمان بر این محل شده ای
عزای زینب کبری چه کرد با دل تو ؟
که داغ دار غم کربلا و تل شده ای
ایمان دهقانیا