اسماعیا شبرنگ

شام تاریک مرا نیستبه جز تو سحری

بی تو من ماندم و اینغائله ی در به دری

کاش می آمدی و فاصلهها کم می شد

کاش می شد که بیایی ومرا هم ببری

آمدم پر بکشم بال وپرم سوخت پدر

آمدم گریه کنم چشمترم سوخت پدر

چقدر با تو شباهتدارم خوب ببین

مثل موی سر تو مویسرم سوخت پدر