رویِ نِی مویِ تو در باد , رها افتاده
در فضا رایحه‌ای روح فزا افتاده
سر تو می‌رود و پیکر تو می‌ماند
از هم آیاتِ وجودِ تو , جدا افتاده
اشعار اربعین ، شعر اربعین ، مرثیه اربعین، جودی خراسانی
شمیم جان فزای کوی بابم
مرا اندر مشام جان برآید
گمانم کربلا شد عمه نزدیک
که بوی مشک و ناب و عنبر آید