مدح ارباب

 هر شاعری  که  مدح و ثنایت شروع کرد

اول زعشق کرب و بلایت شروع کرد

روز ازل گریه برای تو را نخست

زینب خدای عشق و وفایت  شروع کرد

بوسه  به زیر حنجر سرخ تو را نبی

با ذکر خیر اهل عزایت شروع کرد

هر مرسلی رسالت خود را برای خلق

با ذکر یا حسین و دعایت شروع کرد

از ره رسید خون خدا گریه می کنم

ماندم بجای خنده چرا گریه می کنم

 

ای جلوه گاه رحمت بی منتها حسین

تفسیر سوره های بلند خدا حسین

در آسمان ملائکه ها غبطه می خورند

بر زائران امشب کرب و بلا حسین

قطرات اشک فاطمه بر صورتت چکید

با اولین ترنم زیبای یا حسین!!

بال و پر شکسته ی من مثل فطرس است

باشد که با دعای تو گیرد شفا حسین

من در شب ولادت تو محتشم شدم

تنها به شوق رخصت شعر عزا حسین

ای کشتیه هدایت عالم خوش آمدی

آقای خوب ماه محرم,خوش آمدی…!

 

آقا شبیر طائفه ی هل اتی تویی

هر شب سوار دوش نبی خدا تویی

در ماجرای کشتی تو با برادرت

جانم حسین اهل زمین و سما تویی

یک پنجم شفاعت شیعه به دست توست

بیهوده نیست خامس آل عبا تویی

زیبا ترین کریسمس عمر من امشب است

زیرا مسیح سوم شعبان ما تویی

جز تو کسی به قاتل خو پیرهن نداد

یعنی که بخشنده تر از مرتضی تویی

کوثر نبود مادر ما !! گر حسین نبود

عالم نداشت کرب و بلا  گر حسین نبود

 

شعبانیه همیشه دلم گر چه مادریست

اما شب ولادت تو چیز دیگری است

باید که جبرئیل به چشمم نظر کند

چون گریه در عزای تو کار پیامبریست!!

دنیا حریف روضه و هیئت نمی شود

بین حسین و شیعه ی او سر دلبریست

شعرم به پای برقعی تو نمی رسد

اشعار او لایق دیدار رهبریست  !

من با همین سواد کمم شاعرت شدم

امشب دوباره از ره دل زائرت شدم …

 

ارباب ما حسین و جنونش عیار ما!

هیهات مناذله آقا شعار ما !

ما کشته های مکتب اشک و محبتیم

دنیا بخوان نوشته سنگ مزار ما !

هرکس به این پرچم ما چپ نگاه کند

کارش بود به دست علمدار یار ما !

میر باقری اجر تو با مادر حسین

مختار نامه بعد محرم , قرار ما !

شکر خدا حرمله را هم زمین زدند

مرحم به زخم سینه ی ام البنین زدند!!

 

کاش این دلم زدوری آقا شکیب داشت

عشقی شبیه مسلم و حر و حبیب ذاشت

قربان زینبی که هم مادر غریب

هم چون تو و حسن دو اخای غریب داشت

از بوسه های جد تو بر روی نیزه ها

زیر گلوی خشک تو نوری عجیب داشت !

ای کاش فرشچیان عزیز تو می کشید

راس تو را که خنده به روی صلیب داشت

حالا شده غنیمت دزدان  کربلا

پیرهنی که بوی خوش یاس و سیب داشت

یک دفتر شعرو نوای دل خودم

آقا شدم ,بجای شما قاتل خودم !!

 

ای از لبان خشک تو شرمنده آبها

بر روی نی راس تو در پیچ و تاب ها !!

بیهوده نعل تازه به مرکب نمی زنند

وقتی لگدبه جسم تو دارد ثواب ها!!!

در پیکرت اینهمه نیزه شکسته شد

با خنده در مقابل چشم رباب ها!

در قامت خمیده ی زینب بیا ببین

تاثیر چوب خیزر و بزم شراب ها

بر روی دختران تو غیمت گذاشتند

دعوا شده بر سر این انتخاب ها

حلا رسیدم سر خط نقطه یا … حسین

پیان شعر روضه ی کرب و بلا … حسین …

 

من را کشیده عشق شما سمت قتلگاه…

تا خیمه های کرب و بلا , سمت قتلگاه…

با جام آب در پی جسم تو می دوم

چون زینبت بگو که  … سمت قتلگاه!

پیراهنت داده علامت خدای من

پیچیده بوی خون خدا سمت قتلگاه!

با مادرت فاطمه باید کجا روم؟

یا سمت و سوی علقمه یا سمت قتلگاه !

با این دلم چگونه  خدا زندگی کنم !!!

با این دلی که پر زده تا … قتلگاه !!

باید نفس تازه کنم مانده تا غروب …

ای وای اگر دوباره کند کربلا… غروب …

 

نجمه پورملاکی