مرا هوای حسینیه بی امان کرده
که چند سال مرا بیشتر جوان کرده
نفس که میکشم انگار بوی کرب و بلاست
هوای صحن ابالفضل مستمان کرده
مرا هوای حسینیه بی امان کرده
که چند سال مرا بیشتر جوان کرده
نفس که میکشم انگار بوی کرب و بلاست
هوای صحن ابالفضل مستمان کرده
غاز می شود غمعالم به نام عشق
ما داغدار سوگ توایم ای امام عشق
ایناشک ها ز تشنگی ات آب می خورند
خشکیده در عزای تو یک عمر کام عشق
شنیدهام شده قلبم وطن برای شما
و زیر قبه تو هم برای من وطناست
چه خوب,که من و تو خانه پیشهم داریم
چنان که عشق کنار اویسدر قرن است
مـانده برای شـیـعـیان اینیادگــاری:
اشکِمُحرّم…شالِ مشکی…سوگواری
آیاتِعاشورا نرفت از یادِ تاریخ
تفسـیـرهایتمیکند آیـیـنه داری