در کنج آشیانه ، تنها کبوتری بود در دل به یاد داغِ ، گل های پرپری بود بال و پرش شکسته ، از کینه های صیاد خود منتظر که گردد ، از بند غصه آزاد

در کنج آشیانه , تنها کبوتری بود
در دل به یاد داغِ , گل های پرپری بود

بال و پرش شکسته , از کینه های صیاد
خود منتظر که گردد , از بند غصه آزاد