مرغ دل ما میل بال و پر زدن کرد
یعنی اویس این بار هم یاد قرن کرد
جَبری میان سوختن با پر زدن نیست
پروانه از اول هوای سوختن کرد
شعر حضرت خدیجه س
میسوزماز شرار نفس های آخرت
از لحن جانگداز وصایایآخرت
دستم به دست بی رمقت میشوددخیل
در پیش دیدگان گهربارجبرئیل
شب استو بغض سکوت و صدای گریه آب
شکسته قلب رسول و نداردامشب خواب
کنار بستر مرگ یگانهامّیدش
گرفته زمزمه,یا ربخدیجه را دریاب