شعر روز نهم محرم

پاره به پاره رویِ زمین قرصِ ماه ریخت
تا علقمه رسید ولی بینِ راه ریخت

پا می‌شود دوباره زمین میخورَد حسین
دستِ خودش نبود که بی تکیه‌گاه ریخت

آنكه از جمعِ امامان دو برادر دارد
دلبَری از همه‌یِ ما دو برابر دارد

طرفی اُم‌ِبنين و طرفی فاطمه است
كيست در بينِ عشيره كه دو مادر دارد

حرم از داغ تو دیکر دل مضطر دارد
هیچکس نیست که بعد از تو علم بردارد

جبراییل است که افتاده زمین یا که تویی
چقدر پیکر صدپاره تو پر دارد؟