برای روضه که شبهای تار لازم نیست
مدینه،کوچه و گرد و غبار لازم نیست
برای اینکه شما یاس خانه ام باشی
گل همیشه بهارم، بهار لازم نیست
برای روضه که شبهای تار لازم نیست
مدینه،کوچه و گرد و غبار لازم نیست
برای اینکه شما یاس خانه ام باشی
گل همیشه بهارم، بهار لازم نیست
نام علی را هر نفس تکرار می کرد
افلاک را از نور خود سرشار می کرد
بر عهده رزق عالم لاهوت را داشت
روح الامین در منزل او کار می کرد
نام تو را آیینه حَورا میگذارد
یعنی که گل بر صورتت جا میگذارد
ثابت شده حتی نسیم صبحگاهی
تاثیر بر گلبرگ طوبی میگذارد
کسی که مِهر نبی پُر نموده جامش را
ز خاطرش نبرَد لحظهای غلامش را
سلام میدهد و دلخوشم ز مرحمتش
که مرتضی برساند به ما سلامش را