شعر مصیبت حضرت علی

در بستر افتاده
تنهاترین تنها بدون یاور افتاده

پیش کبوترها
در کنج آشیانه بی بال و پر افتاده

ستاره ی سحر از بین کهکشان میرفت
و جان ز پیکره ی هفت آسمان میرفت

سحر زمان طلوع است از چه رو خورشید
غروب کرد در آن روز و نیمه جان میرفت؟