شعر ولادت حضرت علي اصغر

برای آمدنش نذر کرده بابایش
نشسته بوسهٔ عمه به دست و بر پایش
عموست آنکهِ نشسته کنارِ پرهایش
عقیله محو رباب است محو لالایش

نامِ نامیِ شما روی لبم گل کرده
هرکسی هرچه شده بر تو توسّل کرده
پدر از لعلِ علی شَهد تناوُل کرده
اسم تو آمده و دشمن دین حوُلْ کرده

پس رباب امروز با خود آفتاب آورده است
ماه را در روز روشن بی نقاب آورده است

هر کسی دارد گره اینجا دخیلی بسته است
حضرت باب الحوائج را رباب آورده است

شب عید است و دل خراب شده
مست از باده های ناب شده
باده های بهشتی اند حلال
شب نوشیدن شراب شده