شعر ولادت شش ماهه کربلا

دارد بساط عاشقی تکمیل می گردد
آیات شادی آفرین تنزیل می گردد
لبخند او لحن خوشِ ترتیل می گردد
دُکّان درد و غصّه ها تعطیل می گردد

پس کجایند اهل ماه رجب؟
روزه داران جبهه ی تقوا
چاکران قبیله ی ایمان
سینه چاکان مخلص مولا

ته این کوچه هرکه پشت در است..
به گدایی خویش معتبر است
نه پی نان نه فکر سیم و زر است
او نیازش به یار بیشتر است

این طفل به خواب رفته در گهواره
شاهی است که تکیه داده بر گهواره

تنها نه دو تکه چوب بنگر که شده است
خورشید و ستاره و قمر گهواره

ته این کوچه هرکه پشت در است..
به گدایی خویش معتبر است
نه پی نان نه فکر سیم و زر است
او نیازش به یار بیشتر است

ای کسی که هر گره با دست تو وا می شود*
دردهای بی دوا با تو مداوا می شود

راه بیرون آمدن از سختی و غم یاد توست
در شدائد، رحمت و لطف تو پیدا می شود

چشمه عشق که جوشید خدا لب تر کرد
با نی خلق جهان را نفس کوثر کرد

هرچه جوشید علی بود علی بود و خدا
نمک سفره این طایفه را حیدر کرد

هستم همه شب یاد تو ای شه زاده

محتاج به امداد تو ای شه زاده

ای کاش که امر فرج امضا بشود

از برکت میلاد تو ای شه زاده

 سید مجتبی شجاع

روشن شب تار می شود از امشب

غم پا به فرار می شود می شود از امشب 

فصل دل عشاق علی اصغر

6ماه بهار می شود از امشب

سید مجتبی شجاع

تا نام شما روی لب ما باشد

روشنتر از این روز,شب ما باشد

سوگند به نامت ای علیِ اصغر

دم از تو زدن تاب و تعب ما باشد

سید مجتبی شجاع

غم خانه خراب می شود تا شش ماه

می سوزد و آب می شود تا شش ماه

هر کس که دعایی بکند از امشب

با لطف تو مستجاب می شود تا شش ماه

 سید مجتبی شجاع