عادل

سینه لبریز فراق یار, حتی بیشتر

دل اسیر خنده‌ی دلدار, حتی بیشتر

 

گفت احمد, حسن اگر شخصی شود¹

می‌شود ار فاطمه سرشار, حتی بیشتر

ما بی‌خیال سیلی مادر نمی‌شویم

فارغ ز غصه‌ی گل پرپر نمی‌شویم

 

هرچند بر مصائب او گریه می‌کنیم

قادر به درک زخم کبوتر نمی‌شویم