محراب بود و ماه و نماز نشسته اش

محراب بود و ماه و نماز نشسته اش

روی کبود و نیمه چشمان بسته اش

 سجاده بود و سجده طولانی و قنوت

چادر نمازِ خاکی و دست شکسته اش