محراب بود و ماه و نماز نشسته اش

محراب بود و ماه و نماز نشسته اش

روی کبود و نیمة چشمان بسته اش

 سجاده بود و سجدة طولانی و قنوت

چادر نمازِ خاکی و دست شکسته اش